Corporella wordt 30 jaar: ons verhaal

Op onze Thank You Drink vorige week kregen we veel vragen over hoe ons verhaal eigenlijk begonnen is.

We leggen het je graag even uit, want 30 jaar is toch al wel een hele geschiedenis.

Ik, Greet, startte 1 oktober 1989 als kinesitherapeut met een praktijk naast de kruidenierswinkel van mijn ouders. Medische voetverzorging had ik er toen ook al bij genomen.

Je moet weten dat er toen te veel kinesisten waren en dat de werkzekerheid van een eigen praktijk echt zeer minimaal was. Daarom combineerde ik toen mijn job als zelfstandige met een baan in de psychiatrie van Duffel.

Van zodra de praktijk een beetje begon te draaien heb ik Duffel vaarwel gezegd om dan all the way te gaan voor de praktijk.

Ik wilde mij heel graag specialiseren, maar vond toen mijn weg nog niet echt. Dus ik dacht dan maar te trouwen met een andere kinesitherapeut; Alex.

Op die manier hadden we beiden de mogelijkheid om ons te differentiëren, elk binnen ons eigen interesseveld. Onze praktijk is hierdoor helemaal anders geëvolueerd dan ik ooit in mijn gedachten had.

We hebben heel veel stappen gezet en veel sprongen gemaakt, veel kleintjes maar ook zeer grote.

Ik heb zelfs de indruk dat hoe ouder wij worden, hoe groter onze sprongen precies worden.

Mijn laatste persoonlijke grote sprong is het opnieuw gaan studeren, wat niet evident is met het verouderde brein van een 50-plusser.

In navolging daarvan maakten we de grootste sprong: De uitbreiding van onze zaak.

We kregen de kans om het huis naast ons te kopen, beter gekend in Lier als bakkerij ’t Zonneke.

Er begon van alles te malen in mijn hoofd. Ik moet wel toegeven dat ik een man heb die altijd ja zegt. Gelukkig maar.

Achteraf denk ik dan wel ’wat hebben we nu gedaan’ en ‘hoe gaan we dat weeral doen’. Ik kan je bij deze verzekeren dat het allemaal niet vanzelf gegaan is en dat ik echt heel veel nachten heb wakker gelegen.

Onze praktijk is nu dus verdubbeld qua oppervlakte, maar ook qua activiteiten en personeel.

De schoonheidszorgen die erbij gekomen zijn en de samenwerking met RainPharma voor het opleiden van nieuwe RainPharma collega’s.

Alex leidt dan weer collega’s kinesisten op, geeft workshops & lezingen enzovoort.

Ook het winkelconcept was voor ons totaal nieuw.

We hadden alle producten van RainPharma bijvoorbeeld wel in huis, maar ik kon ze niet presenteren omdat we gewoonweg de ruimte niet hadden.

Op onze drink zei iemand me dat ze het gevoel kreeg dat wij alsmaar harder werken naarmate wij ouder worden, terwijl zij net aan het uitbollen is. Dat is een opmerking die ik echt heel vaak krijg.

Toen we net deze nieuwe stap gezet hadden, kreeg ik als eerste reactie: “Wat? Nu nog?“

Wel, Ik wilde als 50-plusser niet beginnen uitbollen zoals zoveel leeftijdsgenoten.

Als de overheid wenst dat wij tot ons 67ste moeten werken, dan wil ik dat op een leuke manier doen en voor mij persoonlijk betekende dat een nieuwe uitdaging aangaan.

Had ik nog steeds in onze vorige situatie moeten werken dan denk ik dat ik wel eens uitgeblust had kunnen geraken.

Men vraagt mij dikwijls of ik niet moe ben van al dat werken. Wel, Integendeel! Ik krijg er net meer energie van. Ik kan zelfs zeggen dat ik na 30 jaar nog nooit zoveel goesting gehad heb in mijn job als nu.

Toen we aan dit nieuwe stuk gestart zijn, was het plan om een receptie te geven voor onze klanten en patiënten. Dat is toen helaas niet gelukt.

De focus om die bouw af te krijgen en in te richten was zo groot dat er nog weinig tijd restte om iets georganiseerd te krijgen.

Nu ja, de goesting ontbrak ook wel een beetje. We waren toen vooral heel blij dat alles af geraakte tegen de geplande datum.

Als we 30 jaar bestaan, dan zullen we wel eens iets doen, was toen het idee. En dat is hetgeen we vorige week dan ook gedaan hebben met onze Thank You Drink

We zijn er eigenlijk nog van aan het bekomen. En dan heb ik het niet over de voorbereidingen en de daarmee gepaard gaande slapeloze nachten.

Ik heb het ook niet over wegvliegende tenten of over de opkuis die twee dagen geduurd heeft. En ook niet over B-post die een groot deel van onze uitnodigingen niet bezorgd heeft.

Ik heb het wel over het enthousiasme van ons cliënteel, over de 400 gasten die we mochten ontvangen, en dan vooral over de gemoedelijke sfeer die er hing.

Het gaat over hoe je uit je dak ging in onze fotobooth. Man, wat hebben we nadien nog gelachen met jullie foto’s!

Het gaat ook over de berichtjes en mails die we nadien mochten ontvangen, over de foto’s die je gedeeld hebt op Facebook en Instagram, over de winnaars die dolblij waren met onze tombolaprijzen.

Over de blijheid over de goodiebag die je van ons kreeg, of wij die van jou een boeketje ontvingen, een fles wijn, een doos pralines of een andere attentie.

Waar het echter nog het meest om gaat is jouw kus, je knuffel en de hartelijke woorden, de dankbaarheid en de wensen die je uitgesproken hebt.

We kunnen je verzekeren dat dit alles ons nog veel meer goesting heeft gegeven om verder te doen waar we nu mee bezig zijn.

Daarom nogmaals zoveel dank omdat jij bij ons klant bent.

Ook evenveel dank vanwege ‘ons meisjes’.

Veel liefs, dikke kus en knuffel.

Alex & Greet
Marian, Charlotte, Ellen en Sharon