Waarom ik een bepaalde affiniteit heb met borstkanker?

Zowel beroepsmatig als op persoonlijk vlak kom ik heel vaak in contact met mensen die de ziekte hebben met de grote letter K. In alle vormen en soorten kwam ik er al mee in contact maar met borstkanker toch wel het meest.

Bovendien werd ik twee jaar geleden zelf getrakteerd op een kleine ingreep. De snelheid waarmee deze procedure op gang werd gebracht had ik nog nooit mee gemaakt. Je kent het wel. Je hebt ergens last van of een pijn en je dient het nodige geduld aan de dag te leggen voor een wachttijd van enkele weken tot maanden voor een technisch onderzoek. Tegen de tijd dat je dan mag gaan is het gewoonlijk ook weer vanzelf verdwenen.
Maar nu ging het net iets anders. Toen ik telefonisch aan de secretaresse van mijn gynaecoloog uitlegde wat er scheelde, kreeg ik zelfs de keuze niet. Ik had bij mijn dokter ook al de gebruikelijke wachttijd ingecalculeerd, maar die verwees mij meteen door naar ‘iemand die hierin gespecialiseerd is’. De dag nadien werd ik al verwacht in de borstkliniek en meteen na het klinisch onderzoek tot bij de radioloog gebracht. Niet veel tijd om over na te denken. En dat was maar goed ook! De arts was van oordeel dat het niet dringend was maar dat ik toch maar beter een operatie zou laten uitvoeren omdat dit wel eens de voorbode kon zijn van ‘iets wat nog wel zou kunnen komen’. Wanneer ik het zag zitten om die ingreep te laten uitvoeren? Ik heb geen twijfelend karakter, dus enkele dagen later was het al achter de rug.

Amper twee dagen later liep ik stage in de borstkliniek van het Universitair ziekenhuis van Gent. Ik studeerde toen voor menopauzeconsulente en dit was één van de te doorlopen stageplaatsen. Een gepaster moment kon het niet zijn… Ik werd daar gans de dag onderworpen aan de confrontatie met ernstige zieke vrouwen of dames die net kankervrij verklaard werden. Maar ook vrouwen die dezelfde dag de diagnose kregen werden ter plaatse doorverwezen naar de borstverpleegkundige en mezelf. Zij werden dan op de meest correcte manier opgevangen die ik mij ook maar had kunnen voorstellen. De professionaliteit waarmee deze dames voorbereid werden op de daaropvolgende behandelingen was voor mij een nog nooit gezien tafereel. Je moet weten dat mijn eigen moeder 15 jaar geleden een kankerproces ondergaan heeft waar ik deze ervaring jammer genoeg totaal niet heb mogen ervaren.

Daar zat ik dan gans de dag mee professioneel te wezen met die plakker op mijn eigen hechtingen, niet wetende hoe het dit verhaal zich verder zou zetten. Maar stoer als ik ben… niets laten merken, uiteraard tegen niemand iets vertellen en alle emoties aanschouwen gaande van gelatenheid tot de grootste waterlanders ooit die ik in mijn hele leven bij mekaar gezien heb. Ik heb het zelf ook niet bepaald droog gehouden, maar heb gelukkig kunnen wachten tot ik in de auto zat tijdens de rit naar huis. Pas een week later kreeg ik dan zelf het verlossende bericht dat het in mijn geval allemaal oké was en ik mij verder geen zorgen moest maken. Een opluchting alom die mij echter enorm aan het denken heeft gezet.

Think Pink

Vorig jaar in september vroeg een collega mij of ik haar plaats wilde innemen in hun stand op de Race for the Cure, een jaarlijks terugkerend evenement georganiseerd door Think Pink. Deze organisatie is al jaren actief in de strijd tegen borstkanker. Als je weet dat 1 vrouw op 9 borstkanker krijgt, begrijp je ook wel waarom deze vereniging zoveel aandacht krijgt en ook verdient. Think Pink heeft vorig jaar aan RainPharma gevraagd om een handcrème te ontwikkelen die 100% veilig is voor borstkanker. Dat was voor onze leverancier uiteraard geen probleem aangezien dit volledig binnen de filosofie van het bedrijf past.
RainPharma heeft toen beslist om de winst van de verkoop van deze tubes aan Think Pink te schenken.
Nu, terug naar dat event. Ik ben helemaal niet het type dat graag op een markt staat te verkopen, maar toen ik dit hoorde wilde ik toch wel graag die taak op mij nemen.
De samenhorigheid die ik daar gezien heb, de solidariteit, het warme gevoel dat er heerst tussen lotgenoten en de positieve sfeer die er hing tussen deze duizenden vrouwen en hun families waren voor mij een gigantische openbaring.
Ik heb die dag niet veel verkocht. Lopers hebben geen geld op zak… Maar de voldoening waarmee ik na afloop naar huis ging was voor mij op dat moment eigenlijk veel belangrijker.
Trouwens, ik had een zeer gemotiveerd ‘promoteam’ meegenomen waaronder onze zoon Tijs die terwijl hij flyers uitdeelde had gezien dat er een wedstrijd begon en nog vlug aangepikt heeft bij de massa. Hij heeft dit ook nog efkes meegelopen, tweede geëindigd en vlug terug flyers uitgedeeld. Dat terzijde…

Het woord kanker wordt hier dagelijks uitgesproken

Beroepsmatig worden wij zo goed als dagelijks geconfronteerd met kanker in het algemeen maar met borstkanker in het bijzonder. De gezwollen arm en bewegingsbeperkingen die men overhoudt na de operatie verdwijnen meestal niet vanzelf. Daarvoor komt de kinesitherapie in aanmerking. Anderzijds hebben wij een grote groep vrouwelijk cliënteel die langskomt voor de niet-kiné-activiteiten. Nagels die loslaten door de agressieve chemotherapie en die hersteld dienen te worden. Daar weet Charlotte dan weer alles van. Mijn menopauzevrouwen die in deze leeftijdscategorie vaak gediagnosticeerd worden en de kankerpatiënten die langskomen voor huidadvies zijn hier zeer talrijk. Ellen is niet alleen schoonheidsspecialiste maar ook Kanker Beauty Professional en weet dus als geen ander hoe deze dames wel of niet mogen behandeld worden, met welke producten er wel of niet mag gewerkt worden en hoe de massages veilig kunnen uitgevoerd worden. Vandaar dat het woord kanker hier zo goed als dagelijks wordt uitgesproken.

Niet alleen onze verzorgingslijn van RainPharma, maar ook onze make-up lijn Cent Pur Cent is toegelaten bij kanker omdat deze 100% natuurlijk is en dus ook veilig, wat jammer genoeg niet kan gezegd worden van vele klassieke merken. Wist je dat Cent Pur Cent tevens langs gaat in ziekenhuizen om kankerpatiënten te leren zichzelf op te maken? Daarom dat wij zoveel vertrouwen hebben in deze twee merken die bovendien ook nog eens Belgisch zijn.

Pink Ribbonettes van Lier

18 oktober is het Internationale Menopauzedag . Menofocus, de vereniging van erkende menopauzeconsulenten, vraagt ons dan om iets te doen om menopauze meer in het daglicht te plaatsen. Er hangt namelijk nog steeds een bepaalde waas van taboe over dit onderwerp. Ik zou hier inderdaad gewoon een standje kunnen zetten waar je dan kan langs komen voor informatie maar dat vind ik eerlijk gezegd gewoon saai. Het Menopauzecafé waar ik samen met enkele collega’s en gynaecologen spreek vindt 2 dagen later ook al plaats. Dus dan kan en zal er ook al veel over gebabbeld worden.

Zodus kwam het idee om gewoon iets leuks te organiseren en dat ook te verbinden aan een goed doel. Tenslotte komt de warmste week eraan en bovendien is oktober de borstkankermaand. Ik wilde vooral iets wat mij na aan het hart ligt en ook liefst een lokale vereniging steunen. Zo was ons goed doel wat we zochten plots dicht bij huis te vinden.
Lang heb ik hier niet moeten over nadenken. Naar aanleiding van De Race for the Cure vorig jaar, kwam ik toevallig op Facebook de Pink Ribbonettes tegen. Eerlijk, ik had er nog nooit van gehoord. Deze vereniging bestaat echter wereldwijd waarvan 3 groepen hier in België waarvan eentje nog wel in mijn eigen Lier. De Pink Ribbonettes van Lier zijn een groep (ex-)borstkankerpatiënten die wekelijks, als het weer het toelaat, hun knalroze kano te water laten en een toertje gaan roeien. Zij varen niet alleen hier op de Nete maar trekken ook verder weg op verplaatsing om borstkanker nog meer in de picture te plaatsen. Een prachtig initiatief en gelijktijdig ook een sociaal en therapeutisch gebeuren. Door het roeien brengen deze dames namelijk een positief effect teweeg in de dikke arm die ze vaak overhouden na een operatie. Een ander positief effect hebben ze na het roeien … de gezellige babbel en borrel die erbij horen.
Dit is geen win-win maar een win-win-win: aandacht brengen, therapie en amusement. Een mooie combinatie die wij dan ook graag mee willen ondersteunen.

Me Time dagje voor vrouwen

Daarom hebben wij het volgende bedacht.
Wij gaan die dag niet alleen aandacht geven aan de vrouwen in de menopauze maar aan alle vrouwen en gaan voor een Me Time dagje voor vrouwen. Sorry mannen…
Je kan je inschrijven voor een privé make-up sessie bij onze make-up artist Maren.
Zij werkt hiervoor met onze volledig natuurlijke lijn van Cent Pur Cent. Bovenop krijg je gepersonaliseerd advies mee naar huis.
Voor de make-up sessie vragen wij een deelnameprijs van €30. Dit bedrag schenken wij volledig aan de Pink Ribbonettes. Deze dames komen die dag trouwens even langs, dus als je geluk hebt kan je ze ook nog even persoonlijk spreken.
Bij Charlotte en Ellen kan je kiezen voor een hand-, voet- of mini-gelaatsmassage met onze natuurlijke producten van RainPharma. Deze massages zijn gratis. Hoeveel vond jij je verwenmomentje waard? Dat bedrag kan je die dag eventueel doneren aan ons goed doel. Wij zullen hiervoor een collectebus klaarzetten. Maar… je bent niets verplicht. Feel free!!
Onze collectebus gaan we gans de maand oktober laten staan zodat je eventueel je kleingeld hierin kwijt kan. Iedere cent helpt..
Wil je die dag iets aankopen? Dan krijg je 10% korting en een verzorgingsproduct cadeau!
Koop je 3 producten die samen minstens €75 kosten? Dan krijg je ook nog eens een handcrème van Think Pink er bovenop.

Klik hier voor meer gedetailleerde informatie:

Menopauze en hormoonyoga

Heb je vragen over de menopauze? Het is tenslotte Internationale Menopauzedag.
Loop dan maar gewoon binnen en Greet beantwoordt jouw vragen.
Deze dag sluiten we dan af met een infosessie over hormoonyoga door yoateacher Anne Vandevelde. Voor hormoonyoga moet je niet in de menopauze zitten. Alle vrouwen hebben hier baat bij!
Deze sessie is gratis. Maar wel graag vooraf even inschrijven.

Wil je hier meer over weten? Klik dan hier op:

Het wordt ongetwijfeld een heel leuke dag.
Wij kijken er alvast heel erg naar uit!
Jij ook?